Emil Rasmussen’in V-Ray for 3ds Max ile yarattığı etkileyici 3D çalışmalarını keşfedin, bir 3D çırağı olarak yolculuğuna dalın ve yaratıcı süreci hakkında bilgi edinin.
Detaylara olan keskin gözü ve tasarıma olan tutkusu ile Emil Rasmussen, Danimarkalı yetenekli öğrenci ve mobilya tasarım şirketi Fritz Hansen’de çırak olarak çalışırken, izleyicinin gözünü esir alan gerçekten sürükleyici ve gerçekçi görseller yaratmaktan keyif alıyor. Bu blog yazısında, Emil’in işlerine daha yakından bakacağız ve yaratıcı vizyonlarını hayata geçirmek için V-Ray for 3ds Max’ı nasıl kullandığını keşfedeceğiz.
Blogumuzda yer almak istiyorsanız, en iyi renderınızı bize göndererek ilk adımı atın. Çalışmalarınızı görmeyi dört gözle bekliyoruz!
Emil Rasmussen Hakkında
Emil Rasmussen, 3D sanatı okuyan Danimarkalı bir öğrenci ve Fritz Hansen’de çırak. Güzel pikseller yapmanın dışında, dışarıda fotoğraf çekmeyi, çadırlarda kötü kaliteli uyku almayı ve kamp ateşlerinde yemek pişirmeyi seviyor.
Sanatsal yolculuğunuz hakkında biraz anlatır mısınız?
Yolculuğum neredeyse tamamen teknik yönler üzerine odaklanarak başladı. 3D dünyasına dalış başta oldukça bunaltıcı olabilir ama aynı zamanda süper heyecan verici. Başlangıçta, sürekli teknik engelleri aşarsınız ve bu da yeni çözümlere ve projelere gözlerinizi açar. Sanırım o zamanlar projelerim, rahat hissettiğim ve son öğrendiklerim üzerine kuruluydu. Ayrıca kendime yönelik eleştirilerimi de aşmam gerekiyordu, sürecin çok erken aşamalarında bile işlerime aşırı eleştirel yaklaşıyordum ve sürekli dışarıdan onay arıyor ve hiç alamazsam projeleri atıyordum.
Bugün projeleri daha çok ilgi ve ruh hali üzerine seçiyorum ve işimde daha da güveniyorum. Rookie Awards’ı kazanmak yeteneğime daha fazla güvenmemi sağladı, ama hala yüzde yüz gurur duyduğum bir proje yapmadım, sanırım bu benim tarzım, ve her zaman daha iyisini yapmaya motive oluyorum.
3D eğitimi almayı nasıl kararlaştırdınız? Program hakkındaki izlenimleriniz nelerdir?
İlk kez fotogerçekçi bir render gördüğümde adeta büyülendim. Gerçek bir fotoğraf olmadığına inanamamıştım, ama bugün eğitimli gözlerimle aynı render’a bakınca, eskisi kadar etkileyici görünmüyor, bu biraz eğlenceli geliyor bana. Kendim denedikten ve ebeveynlerimin evindeki odamın oldukça kötü bir renderını yaptıktan sonra, bu kariyeri sürdürmek istediğime karar verdim.
3D College Denmark’taki program harika. Oldukça esnek bir yapıya sahip, yani öğrencinin öğrenmesi için rehberlik eden öğretmenlerden yardım alarak öğrenmesi bekleniyor ve pek çok şeyden geçmek zorunda değiliz. Bu da bizi pek çok farklı yönde geliştirmemize izin veriyor ve diğer öğrencilerin oyunlar ve VFX alanlarında kariyerlerini nasıl sürdürdüklerini görmek ilginç ve ilham verici.
Bugüne kadar yumuşak beceriler açısından neler öğrendiniz?
Okul, geri bildirim verme ve alma kültürünü iyi bir şekilde öğretti. Genellikle her Cuma, çalışmalarımızı sınıfın ve öğretmenin geri kalanı ile paylaşarak geri bildirim ve fikirler almak için bir gösteri ve anlatı yaparız. Bu bana doğal gelmedi ve bazen gururumu yutmam gerektiğini öğrendim, geri bildirim alırken ve renderınızda çok erken aşamada bir şeye aşık olmamak, değiştirmek için çok inatçı olmamak. Bu konuda daha iyi oldum ama daha fazla çalışmam gerekecek.
Çıraklıklarım, takım olarak çalışmayı ve zaman yönetimini öğretti. Öncesinde, zaten görülmeyecek detaylara mantıksız bir şekilde çok zaman harcardım.
Tasarım yarışmalarına katılmak, bir sanatçı olarak gelişiminiz açısından ne kadar önemli? Son katılımınız neydi?
Tek söyleyebileceğim, benim için büyük bir fark yarattı ve eğer benim gibi, genellikle ikinci veya üçüncü olmakla tatmin olmayan rekabetçi bir kişiliğe sahipseniz, bu büyük bir motivasyon kaynağı olabilir. Gerçekçi beklentileriniz olsun; aksi takdirde sizi yıpratabilir. Rookies ödüllerini kazanmak için birkaç deneme yaptım ve her katıldığımda daha iyi yapmak için daha fazla motive oldum. Kaybedecek bir şey yok, ve endüstri profesyonellerinin işinize bir göz atma şansınız oluyor.
Son olarak bir CG yarışmasına katıldığım zaman, Chaos Illumination öğrenci yarışmasıydı. Oldukça eğlenceliydi! O zamandan beri pek çok şeye katılmak için zamanım olmadı. Yoğun okul ödevleri ve çıraklıklar arasında zaman bulmak zor, ama bu yaz mezun olduktan sonra katılmak için bir sonraki yarışmamı bulmaya çalışıyorum!
Son üründen çok sürecin keyfini çıkardığınızı paylaştınız. En sevdiğiniz aşama hangisi?
Yaratıcı ya da teknik olarak beni zorlayan bir şeyler yapmayı seviyorum. Farklı çözümleri keşfetmek veya farklı tasarımlar geliştirmek benim için ilginç bir kısım. En tatmin edici his, bu engelleri aştığımda ve projenin güzel bir şekilde şekillenmeye başladığını gördüğümde oluyor. İster sonunda o tuhaf rattan sandalyeyi modellemek için bir yol bulmuş olayım, ister iyi bir kamera açısı veya ışık yönü bulmuş olayım.
Proje yayınlandığında ve bittiğinde, birkaç gün mutlu oluyorum, sonra daha iyi olabilecek şeyleri fark etmeye başlıyorum ve sonra sadece unutmak ve bir sonraki projeye geçmek istiyorum. Bu biraz depresif gelebilir ve bu konuda nasıl değiştirebileceğimi veya bu zihniyetin bana zararlı olup olmadığını çok düşündüm, ama sonuç olarak bu beni alçakgönüllü tutan ve bir sanatçı olarak ileriye doğru sürükleyen şey olduğuna karar verdim, sürece kendimi eleştiriyi kendinden nefrete dönüştürmediğim sürece. Ayrıca, sanatçıların bu şekilde hissetmesinin oldukça yaygın olduğunu ve bu durumun sanatsal yolculuğun bir parçası olduğunu düşünüyorum. Bunu söyledikten sonra, 5 yıl önce nereden başladığıma bakınca, yolculuğumla ve içine koyduğum emekle gurur duyuyorum.
Hareketli tasarım projeniz Shaping the Extraordinary‘nin arkasındaki hikaye nedir?
Fritz Hansen’deki çıraklığımdan ilham alarak, Seri 7 sandalyelerin ince işçiliğini soyut ve umarım zarif bir şekilde gösteren bir hikaye anlatmak istedim. Bir ağaçtan atölyeye, oradan kaplamaya dilimlenip birleştirilmesine ve en sonunda bir oturma odasında bitmesine kadar olan süreci gösteriyor. Gerçek bir marangoz muhtemelen projede olan şeylerin tam olarak kronolojik sırayla olmadığını savunabilir, ama önemli olan izleyicinin bunu anlaması ve olağanüstü tasarımın nasıl ‘şekillendiğini’ hissetmesidir.
Bu projeyi yapmayı seçmemin bir nedeni de, Fritz Hansen’deki meslektaşlarıma genellikle yaptığımız pazarlama malzemelerinden farklı bir şey sunmak eğlenceli olabilirdi. Bu kişisel bir proje ve bu nedenle Fritz Hansen resmi olarak hiçbir şekilde ilişkilendirilmiyor.
Oluşturulmasında V-Ray’in rolü neydi?
V-Ray, yıllardır kullandığım birinci sınıf render motorum. V-Ray güvenilir ve esnek bir araç olduğu için bu projenin oluşturulmasında son derece önemliydi. Okulda güçlü bir 3080 Ti GPU’ya erişimimiz vardı ve V-Ray GPU renderlaması olmadan, beş haftalık okul süresi bitmeden renderlayamazdım.
Fritz Hansen’da çırak olarak çalışmak nasıl bir şey? Tipik bir günde sorumluluklarınız ve görevleriniz nelerdir?
Fritz Hansen’de uzay tasarım ekibinin bir parçasıyım ve adının aksine, bu işin bilim kurguyla hiçbir ilgisi yok! Mağazaların, fuarların, etkinliklerin ve daha büyük ticari projelerin düzenini ve renklerini tasarlamaktan sorumluyuz. Tasarımları görselleştirerek projeyi satmaya yardımcı olarak ekibe destek oluyorum. Ayrıca yeni ürünleri modelleyerek ve 3D kullanımını kolaylaştıran sistemler kurarak 3D iş akışlarımızı geliştirmeye yardımcı oluyorum. Harika bir ekip ve iç tasarım, renkler ve tasarım hakkında çok şey öğrenmeye devam ediyorum. Meslektaşlarımla çalışmaktan büyük keyif alıyorum.
Lisa Jørgensen ile tanıştığınız yer miydi? O nasıl mentorunuz oldu?
Lisa Jørgensen ve ben aynı okula, 3D College Denmark’a gittik. O da Fritz Hansen’de çırak olarak çalışıyordu ve sonunda orada işe alındı. Departmanda ekstra bir elemana ihtiyaç duyulduğunda, bana ulaştı. Onlara yeni ürünlerinin 3D dosyalarını geliştirmekte yardım etme fırsatı sundu ve bu da bana bir çıraklık fırsatı sağladı. Bu fırsat için çok minnettarım.
Lisa ve ben oradaki tek 3D sanatçıları olduğumuz için, şeyleri geliştirmek ve iş akışını şekillendirmek için çok sorumluluk ve özgürlüğümüz var, bu da gerçekten hoşuma gidiyor. Lisa sadece mentorum değil, aynı zamanda çok iyi bir arkadaşım olarak da görüyorum. Daha iyi bir mentor ve meslektaş isteyemezdim.
Üzerinde çalıştığınız karmaşık bir 3D projesini anlatır mısınız? Zorlukların üstesinden nasıl geldiniz?
Üzerinde çalıştığım en zorlu proje, arkadaşım Narcis Calin ile birlikte yaptığımız Dark Souls projesidir. Daha önce de belirttiğim gibi, kendimi zorlamayı ve konfor alanımdan çıkmayı seviyorum. Bu yüzden Dark Souls video oyununa dayanan ortaçağ ortamının tam bir 3D animasyonunu yapmaya karar verdik.
İkimizin de bu konuda pek deneyimi yoktu, bu yüzden çok yeni şeyler öğrenmemiz gerekiyordu. Eski hasar görmüş kalıntıları nasıl şekillendireceğimiz, Udim’ler ve büyük doku setleriyle çalışma, ateş simülasyonu ve kompozisyon gibi. Tipik mimari görselleştirme projelerim gibi değildi; büyük bir projeydi ve işten sonra her hafta dört ay boyunca gerçekten çok çalıştık. Oldukça çılgıncaydı!
Şimdi bakınca, elbette daha iyi olabilecek birçok şey var, ama tüm süreçten gerçekten çok gurur duyuyorum ve sanırım bu, hem Narcis’in hem de benim beceri seviyemi gerçekten yükseltti. Narcis, büyük animasyon stüdyoları için bu fantezi ortamları yapmakta kariyer yapmaya devam etti. Onunla gerçekten gurur duyuyorum!
3D alanında kariyer yapmayı düşünen birine verebileceğiniz tek bir tavsiye ne olurdu?
Benim için “Sadece yapın,” demek kolay olurdu, çünkü bunu çok eğlenceli ve heyecan verici buluyorum. Denemenizi öneririm, 3D hiç olmadığı kadar erişilebilir durumda. 3ds Max’in ücretsiz öğrenci lisansları var, V-Ray 30 günlük deneme sürümleri sunuyor ve Blender gibi açık kaynaklı yazılımlar mevcut. Çevrimiçi olarak dalabileceğiniz çok iyi ve ücretsiz öğrenme materyalleri var.
Bir sonraki projeleriniz neler?
Bir sonraki büyük projem, bu yaz mezun olmamı umut edeceğim son sınav projem olacak. Yine kendimi zorlayacağım ve daha önce yaptığımdan daha ağır kompozisyon içeren, rigleme ve animasyonu içeren bir VFX sahnesi yapacağım. Bize genellikle bir disiplinde, örneğin mimari görselleştirmede, odaklanmamız ve onu ustalaştırmamızın daha iyi olduğu söylenir, ancak diğer alanları keşfetmemek ve kendimi zorlamamak için çok meraklıyım. Projeyi çok fazla açıklamak istemiyorum, ancak sonucu görmek için sosyal medya hesaplarımı takip edin.
